Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Coniugazione completa di ducere duco =
ducere: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di duco Forma attiva |
INDICATIVO | significato |
Presente | |
ego duco tu ducis ille ducit nos ducīmus vos ducītis illi ducunt | Io conduco Tu conduci Egli/Ella/Esso conduce Noi conduciamo Voi conducete Essi/Esse/Loro conducono |
- Coniugazione completa di adtribuere adtribuo =
adtribuere: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di adtribuo Forma attiva |
INDICATIVO | significato |
Presente | |
ego adtribuo tu adtribuis ille adtribuit nos adtribuīmus vos adtribuītis illi adtribuunt | Io attribuisco Tu attribuisci Egli/Ella/Esso attribuisce Noi attribuiamo Voi attribuite Essi/Esse/Loro attribuiscono |
- Coniugazione completa di adscribere adscribo =
adscribere: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di adscribo Forma attiva |
Coniugazione di: arrogo, arrogas, arrogavi, arrogatum, arrogāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = arrogare, attribuire, (eng) = ask, question, arrogate to one's self, claim, confer,   (esp) = arrogarse, apropiarse, atribuirse, añadir, atribuir, proporcionar, fiar, encomendar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego arrogo tu arrogas ille arrogat nos arrogāmus vos arrogātis illi arrogant | Io arrogo Tu arroghi Egli/Ella/Esso arroga Noi arroghiamo Voi arrogate Essi/Esse/Loro arrogano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego arrogābam tu arrogābas ille arrogābat nos arrogabāmus vos arrogabatis illi arrogābant | Io arrogavo Tu arrogavi Egli/Ella/Esso arrogava Noi arrogavamo Voi arrogavate Essi/Esse/Loro arrogavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego arrogavi tu arrogavisti, arrogasti... ille arrogavit nos arrogavĭmus vos arrogavistis, arrogastis... illi arrogavērunt, arrogarunt, arrogavere... | Io arrogai Tu arrogasti Egli/Ella/Esso arrogò Noi arrogammo Voi arrogaste Essi/Esse/Loro arrogarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego arrogavi tu arrogavisti, arrogasti... ille arrogavit nos arrogavĭmus vos arrogavistis, arrogastis... illi arrogavērunt, arrogarunt, arrogavere... | Io ho arrogato Tu hai arrogato Egli/Ella/Esso ha arrogato Noi abbiamo arrogato Voi avete arrogato Essi/Esse/Loro hanno arrogato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego arrogavĕram, arrogaram... tu arrogavĕras, arrogaras... ille arrogavĕrat, arrogarat... nos arrogaverāmus, arrogaramus... vos arrogaverātis, arrogaratis... illi arrogaverant, arrogarant... | Io avevo arrogato Tu avevi arrogato Egli/Ella/Esso aveva arrogato Noi avevamo arrogato Voi avevate arrogato Essi/Esse/Loro avevano arrogato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego arrogavi tu arrogavisti, arrogasti... ille arrogavit nos arrogavĭmus vos arrogavistis, arrogastis... illi arrogavērunt, arrogarunt, arrogavere... | Io ebbi arrogato Tu avesti arrogato Egli/Ella/Esso ebbe arrogato Noi avemmo arrogato Voi aveste arrogato Essi/Esse/Loro ebbero arrogato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego arrogavĕram, arrogaram... tu arrogavĕras, arrogaras... ille arrogavĕrat, arrogarat... nos arrogaverāmus, arrogaramus... vos arrogaverātis, arrogaratis... illi arrogaverant, arrogarant... | Io avevo arrogato Tu avevi arrogato Egli/Ella/Esso aveva arrogato Noi avevamo arrogato Voi avevate arrogato Essi/Esse/Loro avevano arrogato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego arrogābo tu arrogābis ille arrogābit nos arrogabĭmus vos arrogabĭtis illi arrogābunt | Io arrogherò Tu arrogherai Egli/Ella/Esso arrogherà Noi arrogheremo Voi arrogherete Essi/Esse/Loro arrogheranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego arrogavĕro, arrogaro... tu arrogavĕris, arrogaris... ille arrogavĕrit, arrogarit... nos arrogaverĭmus, arrogarimus... vos arrogaverĭtis, arrogaritis... illi arrogavĕrint, arrogarint... | Io avrò arrogato Tu avrai arrogato Egli/Ella/Esso avrà arrogato Noi avremo arrogato Voi avrete arrogato Essi/Esse/Loro avranno arrogato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego arrogem tu arroges ille arroget nos arrogēmus vos arrogētis illi arrogent | Io arroghi Tu arroghi Egli/Ella/Esso arroghi Noi arroghiamo Voi arroghiate Essi/Esse/Loro arroghino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego arrogārem tu arrogāres ille arrogāret nos arrogarēmus vos arrogarētis illi arrogārent | Io arrogassi Tu arrogassi Egli/Ella/Esso arrogasse Noi arrogassimo Voi arrogaste Essi/Esse/Loro arrogassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego arrogavĕrim, arrogarim... tu arrogavĕris, arrogaris... ille arrogavĕrit, arrogarit... nos arrogaverĭmus, arrogarimus... vos arrogaverĭtis, arrogaritis... illi arrogavĕrint, arrogarint... | Io abbia arrogato Tu abbia arrogato Egli/Ella/Esso abbia arrogato Noi abbiamo arrogato Voi abbiate arrogato Essi/Esse/Loro abbiano arrogato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego arrogavissem, arrogassem... tu arrogavisses, arrogasses... ille arrogavisset, arrogasset... nos arrogavissēmus, arrogassemus... vos arrogavissētis, arrogassetis... illi arrogavissent, arrogassent... | Io avessi arrogato Tu avessi arrogato Egli/Ella/Esso avesse arrogato Noi avessimo arrogato Voi aveste arrogato Essi/Esse/Loro avessero arrogato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego arrogārem tu arrogāres ille arrogāret nos arrogarēmus vos arrogarētis illi arrogārent | Io arrogherei Tu arrogheresti Egli/Ella/Esso arrogherebbe Noi arrogheremmo Voi arroghereste Essi/Esse/Loro arrogherebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego arrogavissem, arrogassem... tu arrogavisses, arrogasses... ille arrogavisset, arrogasset... nos arrogavissēmus, arrogassemus... vos arrogavissētis, arrogassetis... illi arrogavissent, arrogassent... | Io avrei arrogato Tu avresti arrogato Egli/Ella/Esso avrebbe arrogato Noi avremmo arrogato Voi avreste arrogato Essi/Esse/Loro avrebbero arrogato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
arroga arrogate Futuro arrogato arrogato arrogatote arroganto | arroga arrogate arrogherai arrogherà arrogherete arrogheranno |
INFINITO | |
Presente | |
arrogāre | arrogare |
INFINITO | |
Perfetto | |
arrogavisse, arrogasse... | avere arrogato |
INFINITO | |
Futuro | |
arrogaturum esse, arrogaturam esse, arrogaturum esse, arrogaturos esse, arrogaturas esse, arrogatura esse... | essere per arrogare |
GERUNDIO | |
arrogandi, arrogando, arrogandum, arrogando... | di arrogare ad a arrogare arrogare da, con.. arrogare |
SUPINO | |
arrogatum | a/ad arrogare |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che arroga |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.arrogans Gen.arrogantis Dat.arroganti Acc.arrogantem Voc.arrogans Abl.arrogante, arroganti... | arrogantes arrogantium arrogantibus arrogantes arrogantes arrogantibus |
Femminile | |
Nom.arrogans Gen.arrogantis Dat.arroganti Acc.arrogantem Voc.arrogans Abl.arrogante, arroganti... | arrogantes arrogantium arrogantibus arrogantes arrogantes arrogantibus |
Neutro | |
Nom.arrogans Gen.arrogantis Dat.arroganti Acc.arrogans Voc.arrogans Abl.arrogante, arroganti... | arrogantia arrogantium arrogantibus arrogantia arrogantia arrogantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che arrogherà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.arrogaturus Gen.arrogaturi Dat.arrogaturo Acc.arrogaturum Voc.arrogature Abl.arrogaturo | arrogaturi arrogaturorum arrogaturis arrogaturos arrogaturi arrogaturis |
Femminile | |
Nom.arrogatura Gen.arrogaturae Dat.arrogaturae Acc.arrogaturam Voc.arrogatura Abl.arrogatura | arrogaturae arrogaturarum arrogaturis arrogaturas arrogaturae arrogaturis |
Neutro | |
Nom.arrogaturum Gen.arrogaturi Dat.arrogaturo Acc.arrogaturum Voc.arrogaturum Abl.arrogaturo | arrogatura arrogaturorum arrogaturis arrogatura arrogatura arrogaturis |
- Coniugazione completa di arrogari Forma passiva |
Coniugazione di: duco, ducis, duxi, ductŭm, ducĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva (Ita) = condurre, tirare, trarre, indurre, stimare, (costr. doppio accusativo oggetto e predicato - attribuire - costr. doppio dativo - condurre fuori ), (eng) = lead, conduct, draw, guide, derive, think, prolong,   (esp) = hacer seguir, llevar hacia, tirar de, contar, conducir, apreciar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego duco tu ducis ille ducit nos ducīmus vos ducītis illi ducunt | Io conduco Tu conduci Egli/Ella/Esso conduce Noi conduciamo Voi conducete Essi/Esse/Loro conducono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego ducēbam tu ducēbas ille ducēbat nos ducebāmus vos ducebātis illi ducēbant | Io conducevo Tu conducevi Egli/Ella/Esso conduceva Noi conducevamo Voi conducevate Essi/Esse/Loro conducevano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego duxi tu duxisti ille duxit nos duxĭmus vos duxistis illi duxērunt, duxere... | Io condussi Tu conducesti Egli/Ella/Esso condusse Noi conducemmo Voi conduceste Essi/Esse/Loro condussero |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego duxi tu duxisti ille duxit nos duxĭmus vos duxistis illi duxērunt, duxere... | Io ho condotto Tu hai condotto Egli/Ella/Esso ha condotto Noi abbiamo condotto Voi avete condotto Essi/Esse/Loro hanno condotto |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego duxĕram tu duxĕras ille duxĕrat nos duxerāmus vos duxerātis illi duxĕrant | Io avevo condotto Tu avevi condotto Egli/Ella/Esso aveva condotto Noi avevamo condotto Voi avevate condotto Essi/Esse/Loro avevano condotto |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego duxi tu duxisti ille duxit nos duxĭmus vos duxistis illi duxērunt, duxere... | Io ebbi condotto Tu avesti condotto Egli/Ella/Esso ebbe condotto Noi avemmo condotto Voi aveste condotto Essi/Esse/Loro ebbero condotto |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego duxĕram tu duxĕras ille duxĕrat nos duxerāmus vos duxerātis illi duxĕrant | Io avevo condotto Tu avevi condotto Egli/Ella/Esso aveva condotto Noi avevamo condotto Voi avevate condotto Essi/Esse/Loro avevano condotto |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego ducam tu duces ille ducet nos ducēmus vos ducētis illi ducent | Io condurrò Tu condurrai Egli/Ella/Esso condurrà Noi condurremo Voi condurrete Essi/Esse/Loro condurranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego duxĕro tu duxĕris ille duxĕrit nos duxerĭmus vos duxerĭtis illi duxĕrint | Io avrò condotto Tu avrai condotto Egli/Ella/Esso avrà condotto Noi avremo condotto Voi avrete condotto Essi/Esse/Loro avranno condotto |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego ducam tu ducas ille ducat nos ducāmus vos ducātis illi ducant | Io conduca Tu conduca Egli/Ella/Esso conduca Noi conduciamo Voi conduciate Essi/Esse/Loro conducano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego ducĕrem tu ducĕres ille ducĕret nos ducerēmus vos ducerētis illi ducĕrent | Io conducessi Tu conducessi Egli/Ella/Esso conducesse Noi conducessimo Voi conduceste Essi/Esse/Loro conducessero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego duxĕrim tu duxĕris ille duxĕrit nos duxerĭmus vos duxerĭtis illi dux;ĕrint | Io abbia condotto Tu abbia condotto Egli/Ella/Esso abbia condotto Noi abbiamo condotto Voi abbiate condotto Essi/Esse/Loro abbiano condotto |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego duxissem tu duxisses ille duxisset nos duxissēmus vos duxissētis illi duxissent | Io avessi condotto Tu avessi condotto Egli/Ella/Esso avesse condotto Noi avessimo condotto Voi aveste condotto Essi/Esse/Loro avessero condotto |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego ducĕrem tu ducĕres ille ducĕret nos ducerēmus vos ducerētis illi ducĕrent | Io condurrei Tu condurresti Egli/Ella/Esso condurrebbe Noi condurremmo Voi condurreste Essi/Esse/Loro condurrebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego duxissem tu duxisses ille duxisset nos duxissēmus vos duxissētis illi duxissent | Io avrei condotto Tu avresti condotto Egli/Ella/Esso avrebbe condotto Noi avremmo condotto Voi avreste condotto Essi/Esse/Loro avrebbero condotto |
IMPERATIVO | |
Presente | |
duc ducite Futuro ducito ducito ducitote ducunto | conduci conducete condurrai condurrà condurrete condurranno |
INFINITO | |
Presente | |
ducĕre | condurre |
INFINITO | |
Perfetto | |
duxisse | avere condotto |
INFINITO | |
Futuro | |
ducturum esse, ducturam esse, ducturum esse, ducturos esse, ducturas esse, ductura esse... | essere per condurre |
GERUNDIO | |
ducendi, ducendo, ducendum, ducendo... | di condurre ad a condurre condurre da, con.. condurre |
SUPINO | |
ductŭm | a/ad condurre |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che conduce |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.ducens Gen.ducentis Dat.ducenti Acc.ducentem Voc.ducens Abl.ducente, ducenti... | ducentes ducentium ducentibus ducentes ducentes ducentibus |
Femminile | |
Nom.ducens Gen.ducentis Dat.ducenti Acc.ducentem Voc.ducens Abl.ducente, ducenti... | ducentes ducentium ducentibus ducentes ducentes ducentibus |
Neutro | |
Nom.ducens Gen.ducentis Dat.ducenti Acc.ducens Voc.ducens Abl.ducente, ducenti... | ducentia ducentium ducentibus ducentia ducentia ducentibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che condurrà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.ducturus Gen.ducturi Dat.ducturo Acc.ducturum Voc.ducture Abl.ducturo | ducturi ducturorum ducturis ducturos ducturi ducturis |
Femminile | |
Nom.ductura Gen.ducturae Dat.ducturae Acc.ducturam Voc.ductura Abl.ductura | ducturae ducturarum ducturis ducturas ducturae ducturis |
Neutro | |
Nom.ducturum Gen.ducturi Dat.ducturo Acc.ducturum Voc.ducturum Abl.ducturo | ductura ducturorum ducturis ductura ductura ducturis |
- Coniugazione completa di duci Forma passiva |
Coniugazione di: adtribuo, adtribuis, adtribui, adtributŭm, adtribuĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva (Ita) = attribuire, dare, distribuire, aggiungere, (eng) = assign, attribute to, impute to, (esp) = achacar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego adtribuo tu adtribuis ille adtribuit nos adtribuīmus vos adtribuītis illi adtribuunt | Io attribuisco Tu attribuisci Egli/Ella/Esso attribuisce Noi attribuiamo Voi attribuite Essi/Esse/Loro attribuiscono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego adtribuēbam tu adtribuēbas ille adtribuēbat nos adtribuebāmus vos adtribuebātis illi adtribuēbant | Io attribuivo Tu attribuivi Egli/Ella/Esso attribuiva Noi attribuivamo Voi attribuivate Essi/Esse/Loro attribuivano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego adtribui tu adtribuisti ille adtribuit nos adtribuĭmus vos adtribuistis illi adtribuērunt, adtribuere... | Io attribuii Tu attribuisti Egli/Ella/Esso attribuì Noi attribuimmo Voi attribuiste Essi/Esse/Loro attribuirono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego adtribui tu adtribuisti ille adtribuit nos adtribuĭmus vos adtribuistis illi adtribuērunt, adtribuere... | Io ho attribuito Tu hai attribuito Egli/Ella/Esso ha attribuito Noi abbiamo attribuito Voi avete attribuito Essi/Esse/Loro hanno attribuito |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego adtribuĕram tu adtribuĕras ille adtribuĕrat nos adtribuerāmus vos adtribuerātis illi adtribuĕrant | Io avevo attribuito Tu avevi attribuito Egli/Ella/Esso aveva attribuito Noi avevamo attribuito Voi avevate attribuito Essi/Esse/Loro avevano attribuito |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego adtribui tu adtribuisti ille adtribuit nos adtribuĭmus vos adtribuistis illi adtribuērunt, adtribuere... | Io ebbi attribuito Tu avesti attribuito Egli/Ella/Esso ebbe attribuito Noi avemmo attribuito Voi aveste attribuito Essi/Esse/Loro ebbero attribuito |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego adtribuĕram tu adtribuĕras ille adtribuĕrat nos adtribuerāmus vos adtribuerātis illi adtribuĕrant | Io avevo attribuito Tu avevi attribuito Egli/Ella/Esso aveva attribuito Noi avevamo attribuito Voi avevate attribuito Essi/Esse/Loro avevano attribuito |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego adtribuam tu adtribues ille adtribuet nos adtribuēmus vos adtribuētis illi adtribuent | Io attribuirò Tu attribuirai Egli/Ella/Esso attribuirà Noi attribuiremo Voi attribuirete Essi/Esse/Loro attribuiranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego adtribuĕro tu adtribuĕris ille adtribuĕrit nos adtribuerĭmus vos adtribuerĭtis illi adtribuĕrint | Io avrò attribuito Tu avrai attribuito Egli/Ella/Esso avrà attribuito Noi avremo attribuito Voi avrete attribuito Essi/Esse/Loro avranno attribuito |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego adtribuam tu adtribuas ille adtribuat nos adtribuāmus vos adtribuātis illi adtribuant | Io attribuisca Tu attribuisca Egli/Ella/Esso attribuisca Noi attribuiamo Voi attribuiate Essi/Esse/Loro attribuiscano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego adtribuĕrem tu adtribuĕres ille adtribuĕret nos adtribuerēmus vos adtribuerētis illi adtribuĕrent | Io attribuissi Tu attribuissi Egli/Ella/Esso attribuisse Noi attribuissimo Voi attribuiste Essi/Esse/Loro attribuissero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego adtribuĕrim tu adtribuĕris ille adtribuĕrit nos adtribuerĭmus vos adtribuerĭtis illi adtribu;ĕrint | Io abbia attribuito Tu abbia attribuito Egli/Ella/Esso abbia attribuito Noi abbiamo attribuito Voi abbiate attribuito Essi/Esse/Loro abbiano attribuito |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego adtribuissem tu adtribuisses ille adtribuisset nos adtribuissēmus vos adtribuissētis illi adtribuissent | Io avessi attribuito Tu avessi attribuito Egli/Ella/Esso avesse attribuito Noi avessimo attribuito Voi aveste attribuito Essi/Esse/Loro avessero attribuito |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego adtribuĕrem tu adtribuĕres ille adtribuĕret nos adtribuerēmus vos adtribuerētis illi adtribuĕrent | Io attribuirei Tu attribuiresti Egli/Ella/Esso attribuirebbe Noi attribuiremmo Voi attribuireste Essi/Esse/Loro attribuirebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego adtribuissem tu adtribuisses ille adtribuisset nos adtribuissēmus vos adtribuissētis illi adtribuissent | Io avrei attribuito Tu avresti attribuito Egli/Ella/Esso avrebbe attribuito Noi avremmo attribuito Voi avreste attribuito Essi/Esse/Loro avrebbero attribuito |
IMPERATIVO | |
Presente | |
adtribue adtribuite Futuro adtribuito adtribuito adtribuitote adtribuunto | attribuisci attribuite attribuirai attribuirà attribuirete attribuiranno |
INFINITO | |
Presente | |
adtribuĕre | attribuire |
INFINITO | |
Perfetto | |
adtribuisse | avere attribuito |
INFINITO | |
Futuro | |
adtributurum esse, adtributuram esse, adtributurum esse, adtributuros esse, adtributuras esse, adtributura esse... | essere per attribuire |
GERUNDIO | |
adtribuendi, adtribuendo, adtribuendum, adtribuendo... | di attribuire ad a attribuire attribuire da, con.. attribuire |
SUPINO | |
adtributŭm | a/ad attribuire |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che attribuisce |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.adtribuens Gen.adtribuentis Dat.adtribuenti Acc.adtribuentem Voc.adtribuens Abl.adtribuente, adtribuenti... | adtribuentes adtribuentium adtribuentibus adtribuentes adtribuentes adtribuentibus |
Femminile | |
Nom.adtribuens Gen.adtribuentis Dat.adtribuenti Acc.adtribuentem Voc.adtribuens Abl.adtribuente, adtribuenti... | adtribuentes adtribuentium adtribuentibus adtribuentes adtribuentes adtribuentibus |
Neutro | |
Nom.adtribuens Gen.adtribuentis Dat.adtribuenti Acc.adtribuens Voc.adtribuens Abl.adtribuente, adtribuenti... | adtribuentia adtribuentium adtribuentibus adtribuentia adtribuentia adtribuentibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che attribuirà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.adtributurus Gen.adtributuri Dat.adtributuro Acc.adtributurum Voc.adtributure Abl.adtributuro | adtributuri adtributurorum adtributuris adtributuros adtributuri adtributuris |
Femminile | |
Nom.adtributura Gen.adtributurae Dat.adtributurae Acc.adtributuram Voc.adtributura Abl.adtributura | adtributurae adtributurarum adtributuris adtributuras adtributurae adtributuris |
Neutro | |
Nom.adtributurum Gen.adtributuri Dat.adtributuro Acc.adtributurum Voc.adtributurum Abl.adtributuro | adtributura adtributurorum adtributuris adtributura adtributura adtributuris |
- Coniugazione completa di adtribui Forma passiva |
- Coniugazione completa di adscribi Forma passiva |